πώς κάποιος χρησιμοποιεί σύμβολα, τυπολογίες ή χώρους του παρελθόντος?

1. η χρήση τους μπορεί να είναι τυχαία επειδή τέτοιου είδους σημεία υπήρχαν ήδη στο κτήριο ή έγιναν μεταγενέστερα με την επανάχρησή του? οι καρυάτιδες με το νεοκλασσικό και την ονομασία palazzo αποτελούν ένα σύνολο από στοιχεία που απλώς έτυχαν να αποτελούν μια όψη ή ο εκάστοτε ιδιοκτήτης προσπαθεί να της προσδώσει μια συγκεκριμένη εντύπωση περισσότερο σημαντική από μια απλή ανάμνηση ενός παρελθόντος?

2. ένα στοιχείο από το παρελθόν μπορεί απλά να αποτελεί και διακοσμητικό στοιχείο. πώς τέτοια στοιχεία, λεπτομέρειες σε μια συνήθως πιο παλιά κατασκευή μπορούν να συγχρονιστούν με σημερινές εικόνες που αντανακλούν σημερινά δεδομένα?

3. ένας χώρος όπου παλιά υπήρξε αγορά μπορεί να στεγάσει πολιτιστικές(?) δραστηριότητες μέσω της στήριξης χορηγών που αποτελούν ένα απ΄τα σημερινά δεδομένα? ποιος ο σκοπός της χορηγίας και ποιος ο σκοπός του χώρου?

λουίζα αναγνώστου

Οτι απέμεινε από μία πρόσφατα γκρεμισμένη διώροφη κατοικία.

Το ρωμαϊκό ωδείο.

Καποιο τμήμα των ερειπίων του ρωμαικού ιππόδρομου.

Γιατί γκρεμίζουμε τα κτίσματα του κοντινού παρελθόντος και επιλέγουμε να κρατήσουμε αυτά του μακρινού; Έχει κάποιο απ΄ αυτά περισσότερη αξία από το άλλο; Επιλέγουμε τον ρωμαϊκό ιππόδρομο εις βάρος των τριώροφων νεοκλασικών και μεσοπολεμικών κτιρίων που είναι ακόμα «ζωντανά». Έτσι δημιουργούνται «νεκροί» χώροι διότι μόλις ξαναφέρουμε στην επιφάνεια τα ερείπια αφήνουμε το χρόνο να τα παραμορφώσει και να τα καλύψει για άλλη μία φορά. Για άλλον ένα λόγο που οι χώροι αυτοί απονεκρώνονται με τον καιρό είναι πως επειδή δεν λειτουργούν έστω σαν μουσεία αφομοιώνονται από την πόλη και οι άνθρωποι τους αντιμετωπίζουν σαν χώρους ανύπαρκτους. Υπάρχουν πολλοί τέτοιοι χώροι στην πόλη και η ύπαρξη τους επαναπροσδιορίζεται συνεχώς ανάλογα με τις ξεχωριστές αντιμετωπίσεις που δέχονται.
Είναι χώροι περιφραγμένοι, δηλαδή απαγορεύεται η είσοδος σ’ αυτούς. Είναι χώροι ξεχασμένοι, άρα τους περιφρονούμε (κάνοντάς τους σκουπιδότοπούς). Είναι χώροι που τη νύχτα είναι σκοτεινοί , άρα μπορεί κανείς να κρυφτεί εκεί.
Από την άλλη υπάρχει το ρωμαϊκό ωδείο το οποίο και πάλι είναι ένας περιφραγμένος χώρος ο οποίος έχει κτίσματα του παρελθόντος. Όμως αυτόν το χώρο τον επαναχρησιμοποιούμε κι έτσι εκεί ούτε να κρυφτεί μπορεί κανείς, ούτε να πετάξει σκουπίδια. και για να μπει μέσα πρέπει να πληρώσει. Αν και το ωδείο ήταν παρατημένο όπως και οι άλλοι χώροι, τι αντιμετωπίσεις θα δεχόταν; Αν σε εναν απ΄αυτούς τους χώρους συνέβαινε κατι αντίστοιχο με αυτά που διοργανώνονται στο ωδείο, πώς θα το ανμτιμετωπίζαμε;

ΕΡΓΑΣΙΑ 1: "ΕΤΕΡΟΧΡΟΝΙΕΣ" ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ

Ένα μίνι-φωτογραφικό αρχείο που οργανώνει μια θεματική «ετεροχρονίας» στην πόλη της Πάτρας: εκεί όπου διαφαίνεται με κάποιο τρόπο χωρικά η «διαταραχή» του παρόντος (συνύπαρξη; σύγκρουση;) από έναν άλλο ιστορικό χρόνο.

Το αρχείο αυτό θα αναπτύσσεται σε 1 δημοσίευση (post) σ’ αυτό το blog με συνεχή επεξεργασία (editing).

Tίτλος της δημοσίευσης είναι ο τίτλος του αρχείου σας.

Περιεχόμενο της δημοσίευσης είναι μια σειρά εικόνων [ΧΩΡΙΣ ΚΕΙΜΕΝΟ] που εμπλουτίζονται συνεχώς μέχρι το τέλος του εξαμήνου.

Οι εικόνες μπορούν να είναι λήψεις δικές σας, ή έτοιμες εικόνες, από τους τόπους ή εκτός τόπων με αναφορά στους τόπους (από την τηλεόραση, το ίντερνετ, βιβλιοθήκες, κ.λπ.). Η έμφαση είναι στην αισθητική της «φωτογραφικής σειράς» και της παράθεσης: τα νοήματα απορρέουν από τις μορφολογικές και εννοιολογικές συσχετίσεις ανάμεσα στις εικόνες, τις συνέχειες και ασυνέχειες, την ομοιογένεια και ετερογένειά τους, κ.λπ